Cajun en zydeco worden, niet ten onrechte, beschouwd als de vrolijke tak van de blues en het is frappant dat ik elk jaar bij het naderen van het Moulin Blues Festival (Ospel, NL) met weemoed terugdenk aan de lichtjes fantastische optredens die plaatsvonden in de kleine tent. Ambiance troef maar jammer genoeg maakte financiële problemen een einde aan dat feestgebeuren en verdween de tent & het cajun/zydeco gebeuren van het toneel. Misschien dat met Les Chats Cadiens een band is opgestaan die terug kan aanknopen met het roemrijke verleden want hun eerstgeborene "French Accordion Blue" is een bijzonder leuk visitekaartje. Cajunblues die niet alleen op de (dans) spieren heilzaam werkt maar, en dat is misschien wel een primeur in het Nederlandse zydeco, cajun, Delta blues, tex-mex gebeuren, bovendien uitnodigt tot binnenskamers luisterplezier.

Henk de Kat (leadvocals, accordeon), Hans "Homesick"de Vries (mondharmonica, rubboard, triangle, tambourine, backing vocals), Willem van Dullemen (gitarist & backingvocals) kan je beschouwen als veteranen van het muziekgenre dat zijn oorsprong kende in de zompige achtertuin van New Orleans maar een vijfentwintig jaren geleden overwaaide naar Europa. Met de jongste aanwinst Jeroen Elfferich op drums putten de jongens uitsluitend uit eigen werk en dat leidt soms tot de meest vreemde taferelen. Zo is er de onmisbare hommage aan "the King Of Zydeco" Clifton Chenier met "Clifton's La La", maar worden ook typische Nederlandse gebeurtenissen in ruime mate aandacht toebedeelt. Of wat dacht je van een schaatstochtje door de Hollandse polders, bij ons beter gekend als de Elfstedentocht, maar hier netjes verpakt wordt onder de noemer "La Valse Du Patinage" of de prachtige "Storyteller's Blues" uit ... Rotterdam! Of hoe "Love at First Sight" ,"Browned in your Eyes" je terug nemen in de tijd van eerste voorzichtige (jeugd)liefdes en je glimlachend doen mijmeren hoe een toevallige ontmoeting kan uitdraaien op een stormachtige levenslange verhouding, inclusief trompetten, alto & tenor sax. ("Ay Gringo, she Said"). Optimisme en enthousiasme zijn geen loze begrippen in het cajunblues wereldje want wie onbewogen blijft op de schitterende manier hoe "the French Accordion Blue" hier onder handen genomen wordt hoort niet thuis op the Zydeco show in a little cafe in "Crocodile Row".

Bovendien wordt er niet alleen in ruime mate aandacht geschonken aan de squeezebox maar mogen Pauline Groenendijk (Best Cajun fiddle player of Europe) en Koos Koopmans zich uitleven op fiddle, hanteert Willem van Dullemen de dobro en komt Dick Wagensfeld in de beste Hans Theesink stijl eventjes langs op tuba. ("Lafayette Leave"). Slotsom ... "Nous tous sommes Acadiens" en hebben maar een leuze .... Oh my babe come on let's dance! Schitterende band en Nederlandse cajunblues van wereldklasse... "Allons Danser Le Bougalou"!  (SWA)